دلم بازم بدجوری نوشتن میخواد..نثر ادبی ندارم ولی از صب تا حالا دلم بدجوری پرشده از حرف..امروز مسیر بهشت زهرا واسم ی جور دییگه بود..اولین بار که دلم میخواست گریه کنم ولی نمیدونستم چرا دوس ندارم گریمو کسی ببینه.الان که یادش میوفتمم گریم میگیره..تاحالا به ثبت احوال بهشت زهرا دقت نکرده بودم..به قول داداشم ثبت احوال میکنن دییگه..یعنییی ادم و از روی زمیین محو میکنن..تنها چیزی ک میمونه خاطراته که ادم و داغون میکنه..اره ی سریا هستن که شاید ما کم میبینیمشون ولی وقتی میبینیمشون از ته ته ته دلمون احساس شادی میکنییم..اخرین باری ک دیدمش اخرین محرم بود..ی طوری حرف زد باهام و خوش و بش کرد که همچین از بودنش از دیدن دوبارش خوشحال شدم..تا دیروز کم و بیش دربارش میشنیدم ولی خب ندیدمش..دیروز بهمون خبر دادن که حالش بد شده فوت کرده..اصلا باورم نمشد..کل تنم لرزیید...مامان و بابا رفتن ببینن چی شده..فهمیدیم دییگه تموم کرده..دییگه واسه همیشه از کنارمون رفته..واسه همیشه..دیروز روز پدر بود همه میرفتن واسه باباهاشون کادو گییرن ولی بچه های اون چی..لابد مجبور بودن برن لباس سیاه واسه مراسم باباشون بگییرن..دو روز قبل رفته بوده از همکاراش حلالیت گرفته بوده....یعنی خودشم حس کرده که دییگه همه چی تمومه؟؟؟؟اون رفت و تنها چیزی ک ازش موند این که ازارش ب کسی نمیرسده..پشت کسی حرف نمیزده..با کسی کاری نداشته..بد و بیراه نمیگفته..گوشت تلخ نبوده..امروز که عمه ها رو دیدم دییگه نتونستم خودمو نگه دارم اشکام سرازیر شدن..واسه کسی که از ته دلم حس میکردم دوسش دارم..داییا من خیییلی بدم  خییلی بد ولی ازت یه خواهشی دارم امشب خودت مواظبش باش..قسمت میدم به حسینت ک تو مراسمش همیشه تو تعزیه بود)) که هواشو داشته باش..هوای خانوادشو داشته باش...دییگه نمیدونم چی بنویسم..سرم بدجور داره میترکه...